Rocky Mountains 3 – Wij - 0, Todd und Oktoberfest
Door: Tommy en Puul
Blijf op de hoogte en volg Tom
15 Oktober 2008 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Daar zijn we weer, na 1,5 week in Colorado in de Rocky Mountain te hebben gezeten, dan nu maar weer een verslagje. Na veel aanvragen deze editie wel iets over bier en feestjes (hetzij beperkt). Ook zullen we maar een aantal foto’s van de binnenkant van de camper plaatsen.
Ook iedereen natuurlijk bedankt voor alle leuke en positieve berichtjes, blijf ze plaatsen, vinden we leuk.
Nadat we vanuit Yellowstone 2 dagen gereden hebben door heuvels met gras en heuvels met gras, waar we onderweg ongeveer 3 dorpjes ter grote van Baarlo hebben gezien en een cowboy die met zijn lasso een koe aan het vangen was, uiteindelijk weer in de bewoonde wereld aangekomen. We zijn naar een plaatsje net buiten het Rocky Mountains National park gereden (Estes Park).
De eerste dag daar gelijk maar mountainbike gehuurd voor de hele week, aangezien we nu wel eens wilde fietsen in plaats van wandelen. De eerste dag waaide het vrij hard dus besloten we met onze mountainbikes in de camper naar Denver te rijden. Wij Denver op de fiets verkend. Het was een grote Amerikaanse stad met de gebruikelijke wolkenkrabbers. We kwamen ook op de campus van de universiteit van Colorado uit. Hier hebben we ongeveer 2 uur lang dubbel gelegen van alle randdebielen die hier rondliepen. Vooral op de technology en science faculty was het dikke pret. Nadat we bij ingang al een Steve Urkel van 200 kilo tegenkwamen en vervolgens om de hoek Whoopie Goldberg in een rolstoel zagen passeren moesten we bij de eerste de beste deur snel het gebouw uit om met ons gelach de colleges niet te verstoren.
De tweede dag in de Rocky Mountains zijn we gaan mountainbiken. Helaas kregen we bij het eerste het beste wandelpad een waarschuwing van een ranger dat we niet mochten fietsen op de paden. Maar ja, wij wilde per se fietsen. Dus omgekeerd en een ander pad genomen. Dit prachtige wandelpad ging langzaam omhoog, en nog iets verder omhoog, en nog iets verder omhoog. Op een gegeven moment werd door alle rotsen het fietsen zelfs onmogelijk. Wij toch lopend verder gegaan. Vervolgens een afslag genomen die omlaag bleek te gaan, maar het ging uiteindelijk voor de verandering maar weer omhoog, omhoog en omhoog. En daar stonden we dan een paar honderd meter onder de eeuwige sneeuw doodmoe van al het klimmen. Rocky Mountains 1 – Tom en Puul 0. Niet echt de bedoeling. Uiteindelijk toch een paadje naar beneden gevonden, wat trouwens ook geen pretje was.
Dag 3. Deze dag toch maar een kaartje gehaald met echte mountainbike routes net buiten het nationale park. Maar ja ook deze route konden we niet geheel uitfietsen aangezien het te stijl en te rotsachtig was, net als de dag ervoor. Kortom Rocky Mountain 2 – Tom en Puul 0
Dag 4. Aangezien we nog steeds de fiets hadden en ondanks de vermoeidheid en spierpijn toch nog maar een route geprobeerd. Maar het is al te raden, ook deze route was wederom niet aan ons besteed. Te stijl, te rotsachtig, en we waren te moe. Rocky Mountains 3 – Tom en Puul 0. Pluspuntje was dat we nog wel op een prachtige plek zijn geweest met een nog beter uitzicht.
Dag 5. Het mountainbike hadden we opgegeven en we gingen op zijn Amerikaans maar de “viewpointroute” door het park rijden. Mooie uitzichtjes, nog in de sneeuw gelegen, maar verder een zeer lamme dag. Maar dat was wel even nodig.
Na het nationale park zijn we op weg gegaan naar Todd Means. Dit was een man die we in Yellowstone zijn tegengekomen en ons had uitgenodigd om een paar dagen bij hem langs te komen. Hij woonde in een groot huis midden in de Rocky Mountains in een klein dorpje (Carbondale).
Dit avontuur begon met een Oktoberfest (helaas zonder Kom holl das lasso raus en
Einen Stern). Todd bleek een hyperactieve hond te hebben die de rol van vriendin inneemt. Hij neemt deze hond echt overal mee naartoe. Hij ons gezegd dat we even de hond gingen uitlaten. Wij dus met onze bergschoenen en haren ongekamd met hem mee de auto in. Maar ja uiteindelijk werd duidelijk dat we direct naar het oktoberfest gingen en dat hij daar de hond mee naartoe nam en daar even ging uitlaten. Zonder avondeten, en fatsoenlijke kleren wij naar het feest, het ging dus niet helemaal zoals we verwacht hadden. Maar goed na een te dure bratwurst van 6 dollar maar aan het bier gegaan. Het begin was nog wat onwennig, maar al snel kwam de sfeer erin. Het mooie/vreemde was dat wij met onze outfit precies tussen de mensen uit het dorp paste. Iedereen liep er gewoon onverzorgd en met de meest oude kleding rond. Het maakt hier dus echt niks uit hoe je eruit ziet. Op dat moment is het wel fijn, aangezien je niet uit de toon valt. Want als we onze haren gekamd hadden, waren we teveel opgevallen. Maar het is toch niet echt onze stijl zo naar een feestje te gaan. Het oktoberfest zelf was in een grote tent waar lange tafels stonden waar iedereen aan zat te eten of drinken. Na verloop van tijd kwam iedereen een beetje los en er werd wat gedanst. Zelf hadden we al snel contact gemaakt met een groep mensen die bierspelletjes aan het doen waren. Binnen een paar tellen stonden we gewoon mee te doen met de spelletjes. Gewoon een beetje adten, moet kunnen toch? Ook kwamen we aan de praat met een paar dames. Maar wat bleek die wilde dansen met ons op de muziek, maar ja iets wat wij niet kunnen is dansen. Duizenden pasjes moesten we proberen te onthouden, maar het ging gewoon te ver voor ons. We gaven de moed maar op en deden maar weer waar we wel goed in zijn, bier drinken dus. Langzamerhand liep de avond tegen zijn eind. We zijn nog even een kroeg in gegaan maar daar weten we verder niet meer veel van. Al met al een zeer geslaagde avond. En voor Todd een lange nacht boven zijn WC-pot.
Ps, voor de Hout-Blerickse onder ons….. Leo Michels was ook aanwezig (zie foto’s)
Na de zware nacht van gisteravond dachten we dat we wel even een rustige dag kregen, maar ja dat viel effe tegen. Vanaf het moment dat Todd wakker was, was het aankleden en hoppa actief zijn. Onze goeie vriend had niks in zijn koelkast, dus geen ontbijt. Hij at nooit thuis. Alles buitenhuis. Hij doucht alleen op dagen dat hij moet werken, tanden poetsen is ook iets wat hij niet al te vaak doet. En zijn kleding selecteert hij op hoe warm het is. Kortom een aparte man. Verder doet hij elke dag in zijn lunchpauze 45 minuten een berg op fietsen die zelfs lopend al zwaar is.
Maar goed, wij dus met hem het dorp in, voor 6,50 dollar een boterham gehaald ergens (alsof het geld ons op de rug groeit). En daarna maar even met de hond een stukje wandelen. We bleken de berg die hij elke dag opfietst nu op te lopen. Met een koppijn van hier tot tokio en te weinig gegeten te hebben, moesten we dus een zware berg op. Normaal doen we toch echt wat anders op een zondag. Na het bergbeklimmen gelukkig naar een zwembad waar ze een groot bad hadden waar het 40 graden was. Hier konden we dus eindelijk relaxen.
De laatste dag bij Todd kregen we van hem een rondleiding door het grote en rijke skigebied van Aspen. Deze dag werd afgesloten met de kleinste (voor ons nog te grote) bak popcorn in een mini-bioscoopje in Carbondale
Tot zover de Rocky Mountains,
Volgende keer verslag vanuit de woestijn in Utah
-
15 Oktober 2008 - 07:10
Giel:
Ziet er goed uit mannen... lekker sportief bezig! Nu die camper nog vol krijgen met vrouwen ;) Veel plezier nog. Oh Tom, mijn reis is ondertussen ook geboekt. Vertrek in maart :) -
15 Oktober 2008 - 09:45
Justin:
Hee Tom en Puul,
leuk om te lezen dat ze ook gewoon ergens willekeurig in de bergen biertent feesten hebben en Warsteiner drinken. Ik had wel graag foto's van het dansen gezien. Ben benieuwd naar de volgende verhalen en foto's.
Groeten en succes Justin -
15 Oktober 2008 - 10:22
Dark:
Pas op dat je niet te sportief gaat doen he, het moet wel leuk blijven;)
Leuk verhaal, succes in de woestijn!
Gr dark -
15 Oktober 2008 - 10:54
Bas:
Het begint al meer geloofwaardig te worden de verhalen. Warries, Leo, boerinnen klinken mooi. -
15 Oktober 2008 - 18:38
Michelle:
Haa Tommy en Puul,
Echt super om jullie verhalen telkens te lezen. Blijf vooral doorschrijven. Ik moet wel zeggen dat dit een echt Tommy en Puul verhaal is. (Bier en vrouwen) ;-)
Ik wens jullie heel veel plezier en goed uitkijken jongens bij allemaal die enge mannen :-)
Liefs Michelle
-
16 Oktober 2008 - 15:22
Monique:
Ha Puulke
Ziet er daar echt fantastisch uit!! Waren we nu toch maar stiekem in je koffer gekropen... We beginnen je wel heel erg te missen hier!! Wel fijn dat we zo toch kunnen zien wat je daar allemaal meemaakt!! Lijkt me echt helemaal super!!
Mis je, broerke... groetjes, Monique -
17 Oktober 2008 - 01:20
Powell:
Daag helmen,
klinkt top en de willekeurigheid is ook mooi :). Ik zit nu in Queenstown, partycapitol en extreme sports capitol, en dat is helemaal een gekkehuis. Verslag volgt over een paar uur?
Goed bezig!!
Gr. Paul -
20 Oktober 2008 - 14:35
Tom R:
Heej jongens,
Good bezig doar in the States. Alleen zijn die handschoentjes echt nodig Tom?
In Venlo hebben we nog lekker weer, al zal het binnenkort regenachtig gaan worden, dus niet te veel foto's in de zon opsturen!
Verder geniet ervan en blijven mailen! Erg leuk om zoveel verhalen te lezen en foto's te zien...
Ik ben benieuwd of jullie het volhouden om iedere week een berichtje te plaatse!
De eerste maand zit er bijna op... Tijd vliegt he!!
Groeten !!
-
29 Oktober 2008 - 06:53
I.P:
He jongens,
Ziet er allemaal erg goed uit. Dat gaat lukken een half jaar in de states, of moeten jullie straks bij beunen bij de Mac drek? Krijgen jullie nog veel mee van het verkiezingscircus daar? Hoije Ivo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley